Det siste leirbesøket på turen var kvinneleiren Ravensbrück. I denne leiren var det meste av bygningar og slikt borte, men der var mange skulpturar og andre kunstverk som skulle illustrere det som hadde skjedd der. Inne i fengselet var cellene omgjorde til rom der kvart land kunne minnast sine fangar. Eit sterkt syn var krematoriet, der den eine omnen var så liten at den berre kunne få plass til barn. Noko anna som var gripande å sjå, var den smale korridoren der kvinnene skulle springe medan SS-soldatar skaut etter dei. Sidan vi no var i ein kvinneleir, var det jentene og kvinnene som skulle legge ned blomar. Vi la dei nede ved den nydelege innsjøen som fangane berre fekk sjå dersom dei skulle avrettast. På botnen av denne sjøen ligg restar av menneskeleg oske.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar