Gamla demonstrerer sin lysande intelligens...

Etter å ha lese og sett krim halve kvelden, sat eg fredeleg og fint i stova med tende lys mutters aleine (ungane var i campingvogna, Gubben var på fest). Ein halvtime før midnatt ringde det på døra, og ein hyggeleg kar stod på trappa og lurte på om mannen min var her, eller om eg dreiv med jakt og slikt... Det viste seg at nokon hadde kjørt på ein hjort som låg sterkt skadd i grøfta, og det var mørkt i alle glas i den vesle bygda. "Ja, alle er vel på hytta", sa eg og prøvde fåfengt å få tak i Gubben per telefon. Framandkaren sa han dreiv ein del med jakt sjølv og var tilknytt viltnemnda, og eg tilstod straks at eg hadde våpen i hus og kunne skaffe ammunisjon òg, viss eg fekk tak i Gubben. Mannen sa han ikkje hadde lov å skyte med andre sine våpen, og at hans tilknyting til viltnemnda ikkje talde fordi han budde i ein annan kommune.

Omsider kom eg på nokon han kunne oppsøke, så fyren forsvann og kom ikkje attende.

Så slo tanken meg: kva er dette for åtferd? Tilstå at ein er aleine i bygda og nesten tilby ein framand mann å låne våpenet ein har ståande? I tillegg demonstrerte eg faktisk på direkten at eg ikkje fekk tak i nokon på telefon som kunne hjelpe meg!

Jaja, ingen kan skulde meg for å vere skvetten eller mørkeredd. Eller særleg lur, når alt kjem til alt...